Gubitak bele moždane mase primećen je već od 37. godine života a skeniranja mozga pokazuju da taj proces daleko brže teče kod manje i više gojaznih ljudi, iako nema dokaza da to utiče na njihove kognitivne osobine.
Uzrok ovoj pojavi nije poznat još uvek. Razmišljanja se kreću čak i od toga da geni koji možda doprinose gojaznosti istovremeno doprinose i ovakvim izmenama u belom moždanom tkivu, ili pak da izmene na mozgu zapravo iniciraju preteranu ishranu i gojenje. U svakom slučaju, najverovatnije ova promena ne utiče i na kognitivne osobine.
Bela masa je tkivo isprepletano nervima koja doprinosi komunikaciji različitih delova mozga. Količina bele mase raste u mladosti i zatim počinje da opada kod svih ljudi, bez obzira na telesnu masu.
Međutim, sada je pouzdano dovedena u vezu brzina gubitka bele mase sa telesnim indeksom BMI koja se najkraće može opisati kao „10 godina pre vremena“.
Dodatno zabrinjava to što je istraživanje vršeno na zdravim ljudima, koji osim gojaznosti nisu imali drugih ozbiljnijih problema. Skenirano je čak 473 osobe od 20 do 87 godina.
„Mršavih“ je bilo 246, a gojaznih 227. Prilikom analize u obzir je uziman i pol učesnika u istraživanju, ali i individualni navodi samih ispitanika o određenim zdravstvenim problemima koje su dali u anketi (visok pritisak, itd).
Na ovom uzorku količina bele mase vidno se smanjivala već posle 37 godine života.
U tom trenutku počinje da se primećuje razlika između količine belog tkiva kod gojaznih i ostalih, a razlika postaje najveća oko 40 godine života. Nakon toga izleda da ostaje konstantna.
izvor: Penzin, Gardijan