Ovog februara Crveni krst Srbije, jedna od 15 najstarijih organizacija ove vrste u svetu, obeležava 140 godina od osnivanja. Od osnivanja, u vreme oslobodilačkih ratova od Turske, daleke 1876. godine, do danas, za organizaciju Crvenog krsta Srbije nažalost nije ponestajalo izazova koje rešavaju uz pomoć preko 60.000 volontera! Saznajte više o organizaciji koja je važan deo tradicije našeg naroda…
Iz saopštenja za štampu Crvenog krsta Srbije povodom jubileja…
Otvaranjem Google oglasa na ovoj strani pomažete rad Penzina. Hvala vam unapred!
Crveni krst Srbije danas deluje kao organizacija sa kontinuitetom međunarodnog priznanja u neprekidnom trajanju od 1876. godine.
Danas Crveni krst Srbije okuplja kroz svoje programe pomoći preko 60.000 volontera. U organizacijama Crvenog krsta danas je 754 zaposlenih. Odnos profesionalno zaposlenih i volontera u Crvenom krstu u Srbiji je 1:80, dok je standard u svetu 1:20. Strukturu Crvenog krsta u Srbiji čine 2 pokrajinske i 183 organizacije u gradovima i opštinama, sa 265.303 članova, od kojih je 188.901 mladih .
Prvi zadatak novoosnovanog društva Crvenog krsta krajem XIX veka bio je zbrinjavanje izbeglica koje su dolazile u tadašnju Srbiju zbog Bosansko-Hercegovačkog ustanka. Danas u 21.veku Crveni krst pruža pomoć izbeglicama/migrantima na putu kroz Srbiju ka zemljama Evropske unije.
Aktivnosti Crvenog krsta u prošloj 2015. godini obeležilo je obezbeđivanje i pružanje pomoći izbeglicama/migantima koji su prošli kroz našu zemlju.
Od 10. juna 2015. do februara 2016. godine – 472.693 migranta je primilo pomoći u hrani, sredstvima za ličnu higijenu i bebi paketima na devet punktova Crvenog krsta u Preševu, Šidu, Dimitrovgradu, Beogradu, Negotinu, Zaječaru, Kanjiži, Subotici, Somboru.
Svakodnevno 280 profesionalaca i volontera Crvenog krsta deluje u pružanju pomoći migrantima.
-
Preporučujemo: Crveni krst Srbije daje 10 saveta za bolje starenje
I pored toga, Crveni krst ni u jednom trenutku nije zaustavio niti usporio programe pomoći namenjene domaćem socijalno ugroženom stanovništvu. U 2016. Godini Crveni krst nastavlja da realizuje program narodnih kuhinja u 76 sredina za 35.560 korisnika . Čak trećina korisnika narodnih kuhinja su deca do 18 godina.
Danas u Srbiji još uvek postoji preko 60.000 izbeglica iz bivših jugoslovenkih Republika i preko 200.000 interno raseljenih sa Kosova i Metohije. Crveni krst Srbije
Tokom nezapamćenih poplava 2014. godine Crveni krst je u 39 sredina distribuirao 5.510 tona pomoći za 50.000 građana pogođenih poplavama i klizištima. U ovoj operaciji je učestvovalo 10.000 volontera koji su donirali milion i po sati volonterskog rada. Te godine Srbiju je zadesilo još pet vanrednih situacija izazvanih prirodnim nepogodama u kojima je Crveni krst pomogao 37.652 porodice u 81 sredini.
Kratki istorijat Crvenog krsta Srbije
Crveni krst Srbije osnovan je u Beogradu na inicijativu dr Vladana Đorđevića, 6. februara 1876. godine. Prvi predsednik Crvenog krsta bio je mitropolit Mihajlo Jovanović.
Na inicijativu Srpskog Društva Crvenog krsta Kneževina Srbija je 1876. godine potpisala prvu Ženevsku konvenciju..
U prvoj godini osnivanja, 1876. Srpsko Društvo Crvenog krsta okupilo je oko 2.000 članova i osnovalo 35 pododbora.
Kao siguran oslonac u ratovima i drugim nevoljama, Srpsko društvo Crvenog krsta dobija od Kraljevske vlade Zakonom od 1896. godine naročite povlastice. Po tom zakonu društvo je autonomno a njegov amblem, crveni krst na belom polju, zaštićen je od svake zloupotrebe. Srpsko društvo Crvenog krsta dobija i povlastice na železnici i pravo da se besplatno služi poštom i telegrafom za svoju prepisku. Stvari koje mu stižu iz inostranstva oslobađaju se carine. Isto tako Društvo se oslobađa svih taksi kod zemaljskih vlasti.
Partnerski odnos sa državnim institucijama ostaje i danas – krajem 2005. godine Skupština Republike Srbije usvojila je novi Zakon o Crvenom krstu. Zakonom su definisana javna ovlašćenja koja je država poverila Crvenom krstu. Crveni krst Srbije realizuje javna ovlašćenja u saradnji sa Ministarstvom zdravlja ,Ministarstvom za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja i drugim nadležnim organima i institucijama.
XX vek doneo je novo stradanje. U ratu 1912. godine, 1.000 kreveta kojima je raspolagao Srpski Crveni krst, nije bilo dovoljno za lečenje ranjenika i bolesnika, a 1914. godine ni 20.000 kreveta, koliko je u međuvremenu obezbedio. Zato se Srpski Crveni krst 21. avgusta 1914. godine tražeći pomoć obratio brojnim nacionalnim društvima Crvenog krsta.
Tokom 1914. i 1915. godine svoje medicinske misije ili pomoć u materijalu poslali su Crveni krst Rusije, Francuske, Japana, Grčke, Argentine, Čilea, Velike Britanije, Amerike i Turski Crveni polumesec. I danas se u Kragujevcu, Vrnjačkoj Banji i Pančevu neguje sećanje na hrabrost i humanost međunarodnih misija Crvenog krsta koje su delovale u Srbiji.
U ratovima 1914. godine deo članova Društva Crvenog krsta je ostao u Beogradu i Kruševcu, sedište je preseljeno u Niš, a deo se sa vojskom i vladom evakuisao na Krf, a zatim preko Italije u Švajcarsku. Društvo je 1918. godine nastavilo rad u zemlji, a već 1920. imalo je 40 pododbora i 30.000 članova. Godine 1921. Srpsko Društvo Crvenog krsta je svoje tekovine prenelo na naslednika – Društvo Crvenog krsta Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.
Poslednji Glavni odbor Srpskog društva Crvenog krsta, predajući krajem 1921. godine dužnost, ostavio je, između ostalog, i dragocene tekovine: Nudiljsku školu u Beogradu, dva Sanatorijuma za osakaćene i obolele u ratu u Vrnjcima i Banji Koviljači, Društveni dom u Beogradu, imanje na Savi u Beogradu, Palanački kiseljak, društveni dom u Nišu, Dezifenkcioni zavod u Pirotu i magacine u Beogradu i Nišu.
Promena imena Društva Crvenog krsta usledila je sa kasnijim promenama imena države u okviru koje je Crveni krst delovao. Crveni krst je nastavio da postoji i pomaže ljudima u nevolji između dva svetska rata i tokom okupacije zemlje u Drugom svetskom ratu.
U drugoj polovini HH veka Crveni krst Srbije radio je na zdravstvenom prosvećivanju stanovništva, zbrinjavanju ratne siročadi, obukama iz prve pomoći, organizovao je oporavak dece u odmaralištima Crvenog krsta, motivisao je građane na dobrovoljno davanje krvi, delovao u poplavama, zemljotresima, klizištima i drugim nesrećama. Crveni krst je zbrinjavao i decu iz Grčke i Mađarske ugrožene nevoljama koje su zadesile njihove zemlje. Početkom devedesetih Crveni krst Srbije započeo je program oporavka dece izbeglica iz bivših jugoslovenskih republika u grčkim porodicama. Program oporavka dece u Grčkoj trajao je 18 godina i njime bilo obuhvaćeno 18.000 dece iz naše zemlje.
Krajem XX veka u periodu raspada Jugoslavije, Crveni krst Srbije zbrinjavao je veliki broj izbeglica i interno raseljenih lica. Kroz mrežu Crvenog krsta Srbije, od početka devedesetih godina do 2004. godine distribuirano je 650.000 tona humanitarne pomoći koja je obezbeđena od međunarodnih humanitarnih organizacija. Pomoć je bila namenjena najugroženijim kategorijama stanovništva, i to izbeglicama, interno raseljenim licima sa Kosova i Metohije i socijalno ugorženim građanima. Tih godina je i do 700.000 izbeglica iz bivših jugoslovenskih Republika boravilo u Srbiji, a u jednom periodu (1999. i 2000. godine) od 7,5 miliona stanovnika Republike Srbije, bilo je preko milion korisnika pomoći Crvenog krsta. Početkom 2004. godine prestali su veliki programi pomoći međunarodnih donatora.
Crveni krst Srbije deluje u svojoj zgradi u Siminoj ulici broj 19 od 1879. godine. Plac za gradnju doma Crvenog krsta je besplatno Društvu Crvenog krsta ustupila kneževska Vlada. Dom je projektovao i rukovodio gradnjom arhitekta Ministarstva građevine Dragiša Milutinović.