U Srbiji, kod Priboja, tokom vekova osmanlijske okupacije radila je jedna od najsavremenijih bolnica u srednjovekovnoj Evropi gde su operisane čak i teže povrede glave.
Pri davno nestalom manastiru Svetog Georgija, ili manastiru Orahovica u dolini Lima, u nekadašnjem Dabru, danas selo Mažići kod Priboja, nalazila se jedna od najsavremenijih bolnica srednjeg veka u Evropi koja je radila i tokom vekova osmanske vlasti sakrivena od osvajača.
Otvaranjem Google oglasa na ovoj strani pomažete rad Penzina. Hvala vam unapred!
Same srednjovekovne bolnice nisu naučne senzacije, ali otkrića pojedinih medicinskih instrumenata i pomagala jesu. Upravo ova bolnica, otkrivena pre nekoliko godina, donela je velika iznenađenja.
Bolnica srušena u prvim decenijama 18. veka (na fotografiji), pronađena je praćenjem arhivske građe iz manastira Like i Dalmacije, kao i Studeničkog tipika, ali uz nju su otkrivene i štamparija, skriptorijumi i radionice.
Najveća dragocenost otkrića jesu medicinski instrumenti koji su se u neizmenjenom obliku koristili sve do 20. veka: cirkle, makaze, optička pomagala (ram za naočare oblika popularnih „lenonki“), instrument za vađenje projektila, skalpeli, trepan za otvaranje lobanje, nož za sečenje kostiju, skalpeli za operacije uva,kao i veliki kameni svećnjaci, visoki preko jednog metra, za dvanaest sveća, koji su osvetljivali bolničke prostorije.
Hirurški instrumenti vode poreklo iz 15. i 16. veka. U delimičnoj rekonstruisanoj bolničkoj prostoriji, iz 14. Veka, pronađeni su skeleti pacijenata sa tragovima trepanacije* lobanje (*hirurški izraz za otvaranje lobanje, proceduru koja je obavljana još od praistorije).
Literatura: Dragiša Milosavljević, Fenomen vizantijske bolnice Cv. Georgija u Dabru (Mažićima kod Priboja)