Natalitet razvijenih zemalja jedna je od njihovih najslabijih karika, te ovu slabost nadomešćuju „uvozom“ radne snage i imigranata.
Natalitet na određenom području u određenom vremenskom intervalu obično se izražava stopom nataliteta kroz formulu n=N/1.000, gde je „n“ stopa, „N“ broj živorođene dece, najčešće u godinu dana.
Stopa nataliteta mahom slabi što je zemlja razvijenija te se u Evropi, Severnoj Americi i Australiji kreće od 8 do 15, u Južnoj Americi od 20 do 31, dok u Africi ide i do 50, koliko je i u Avganistanu.
Od razvijenih zemalja snažnim kampanjama ili socijalnom zaštitom, relativno uspešno podržava se model porodica sa više dece u SAD, Francuskoj, Australiji, koje su u nešto boljem položaju u odnosu na druge razvijene države.
U regionu, na primer, natalitet u Republici Srpskoj smanjio se od 2000. do 2012. godine godine za 30 odsto, jer je na svet svake godine dolazilo po 355 novorođenčadi manje (2000. – 14.250 dece, a 2012 – 9.970).
Federacija Bosne i Hercegovine po natalitetu zauzima poslednje mesto u regionu, sa 83 bebe na 10.000 stanovnika godišnje, dok se u Srbiji rodi 90, a u Hrvatskoj 94.
Prema podacima Ujedinjenih Nacija (UN), u 83 zemlje svijeta, natalitet je ispod potrebnog nivoa za dugoročni opstanak nacija. Izveštaj francuskog Instituta demografskih studija pokazao je da se u BiH rodi 12 dece na 10 žena, u Srbiji 14, u Hrvatskoj 15, a u Evropi 16 beba.
Foto: jedna od 212 bronzanih statua u Park skulptura u Oslu, vajara Gustava Vigelanda, preuzeto odavde.