Mit br. 1: Ekonomije u razvoju uravnotežiće „srebrni cunami“ razvijenih ekonomija
Realnost br. 1: Starenje stanovništva je globalni trend koji utiče i na mnoge ekonomije u razvoju
Opšte je poznato da stanovništvo razvijenih ekonomija stari. U Japanu, više od 30% stanovništva već ima 60 i više godina, a ovaj procenat konstantno raste. U Ujedinjenom Kraljevstvu sada ima više ljudi starijih od 60 nego onih koji imaju 16 ili manje godina.
Otvaranjem Google oglasa na ovoj strani pomažete rad Penzina. Hvala vam unapred!
Lideri shvataju da ovaj pravac razvoja proističe od opadajuće stope nataliteta i dramatičnog porasta dužine života. Međutim, mnogi pogrešno misle da je stanovništvo rastućih ekonomija imuno na ovaj trend i da će njihova velika, mlađa populacija biti spas za globalnu ekonomiju. Goldman Saks naglašava da će „mlada populacija i domaća tržišta koja se naglo šire“ pretvoriti zemlje BRIK-a (Brazil, Rusija, Indija i Kina) u četiri od šest najvećih ekonomija do 2030.
U stvarnosti, međutim, stanovništvo rastućih ekonomija, kao što su Kina, Brazil i Meksiko, takođe postaje starije uporedivim tempom. Godine 2010, oni koji su imali 60 i više godina predstavljali su 12% kineskog stanovništva, 10% brazilskog i 9% meksičkog. Do 2050. godine, očekuje se da ovi brojevi porastu na 31%, odnosno 29% i 28%.
Čak i zemlje sa relativno mladim stanovništvom izgleda da nisu u mogućnosti da izbegnu sličnu sudbinu. Na primer, Iran doživljava najbrži pad stope nataliteta na svetu – od visoke – skoro 2 miliona rođenih po godini između 1985. i 1990. do trenutnog nivoa od oko 1,2 miliona i predviđenih 700.000 do 2050. Naravno, ima zemalja čije će stanovništvo ostati relativno mlado. Na primer, u Indiji i Južnoj Africi skoro polovinu današnjeg stanovništva čine mlađi od 25 godina.
Ali čak i u tim slučajevima, bile bi potrebne značajne investicije da bi se ti sirovi podaci pretvorili u radnu snagu koja može da se zaposli i da bude produktivna kako bi bila mobilisana za buduće unapređenje ekonomije.
Lideri u razvijenim ekonomijama ne bi trebalo da očekuju da relativno mlađe stanovništvo rastućih ekonomija zameni njihove kolege u razvijenim ekonomijama. Sa druge strane, lideri u rastućim ekonomijama moraju takođe naći načina da održe mogućnost zapošljavanja i produktivnost njihovog stanovništva koje stari.